အဲဒီႏွစ္က သူမ(၁၆)ႏွစ္
ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို
သူမ စစိတ္ဝင္စားခဲ့တယ္။ အဲဒီေကာင္ေလးက သန္႔ျပန္႔တဲ့ရုပ္ရည္နဲ႔
အရပ္သိပ္မျမင့္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဘာလံုးကစားတာကို သူဝါသနာပါတယ္။ သူ႔အသံကၾသၿပီး
အက္ရွတယ္။ စာေတာ္ၿပီး အခန္းထဲမွာ အၿမဲပထမရတယ္။ အဲဒီေခတ္တုန္းက
ငယ္ရြယ္တဲ့အခ်စ္ကို လူေတြအျပစ္မတင္ၾကသလို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က
ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ေၾကာင္းစဖြင့္ေျပာလဲ
သတင္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ ကာလမဟုတ္ေပမယ့္လည္း သူ႔ကိုဖြင့္ေျပာမယ္လို႔
သူမ ဘယ္ေတာ့မွ ေတြးမထားခဲ့မိဘူး။ အေဝးကေနပဲ သူ႔ကိုေငးၾကည့္ေနရရံုနဲ႔တင္
သူမေက်နပ္ခဲ့တယ္။
သူနဲ႔ လမ္းတစ္ေနရာမွာဆံုမိၿပီး ႏႈတ္ဆက္ရရင္
သူမအရမ္းေပ်ာ္တတ္တယ္။ သူေဘာလံုးကစားတာကို ၾကည့္ခ်င္လြန္းလို႔
ေက်ာင္းဆင္းလည္း အိမ္မျပန္ဘဲ ကစားကြင္းေဘးမွာ တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္ သူမ
အေျပးေလ့က်င့္ေနတတ္တယ္။
စကၠဴၾကယ္ေလးေတြ သူမေခါက္သင္ၿပီး
ေန႔တိုင္း စကၠဴေလးေတြေပၚမွာ သူ႔ကိုေျပာခ်င္တဲ့စကားလံုးေတြ ခ်ေရးၿပီး
စကၠဴၾကယ္ေလးေတြ သူမေခါက္ခဲ့တယ္။ ၾကယ္ေလးေတြကို